A actitude crítica e a actitude racional

"A actitude crítica, a tradición da libre discusión das teorías o propósito de descubrir os seus puntos débiles para poder melloralas é a actitude razoable, racional. Fai un uso intenso tanto da argumentación verbal como da observación, pero da observación en interese da argumentación. O descubrimento grego do método crítico deu orixe, ao principio, á equivocada esperanza de que conduciría á solución de todos os grandes e vellos problemas; de que establecería a certidumbre; de que axudaría a demostrar as nosas teorías, a xustificalas. Pero tal esperanza era un residuo da forma dogmática de pensamento; de feito, non se pode xustificar nin probar nada (fóra da matemática e a lóxica). A esixencia de probas racionais na ciencia indica que non se comprende a diferenza entre o ámbito da racionalidad e o estreito ámbito da certeza racional: é unha esixencia insostenible e non razoable".