Aportes de Habermas na filosofía analítica

Jurgen Habermas ,filósofo alemán. É un dos principais representantes da chamada «segunda xeración» da Escola de Frankfurt. Quizais o maior aporte de Habermas á filosofía analítica é o desenvolvemento da súa coñecida ?Acción Comunicativa? unha ferramenta que afirma que, previo á existencia da mente e a actividade intelectual, existiu a linguaxe, unha linguaxe que contén en si mesmo uns principios ou presuposiciones sen os que ningún suxeito con capacidade de fala pode realizar esta acción. Estes principios (Inteligibilidad, verdade, rectitud e veracidad) fundamentan toda a teoría de Habermas exposta no simple feito que a Linguaxe axuda a comunicarnos entre nós mesmos e chegar así a un entendemento mutuo. Agora ben, a filosofía analítica basea o seu estudo na análise da linguaxe e dos erros filosóficos nos que se cae ao empregalo inadecuadamente. Doutro xeito Habermas defende a linguaxe e afirma que sen linguaxe non habería forma de entablar unha interacción entre dúas ou máis suxeitos que poidan debater, expoñer e argumentar as súas razóns para desta forma desenvolver un coñecemento consensuado dos obxectos do mundo. É así que, aínda que a filosofía non concibe a linguaxe independente do intelecto humano, Habermas non pode concibir que a súa Acción comunicativa non se realice sen a racionalidad dos acores xa que estes non se refiren a algo no mundo obxectivo, no mundo social ou no mundo subjetivo, senón que relativizan as súas emisións sobre algo no mundo tendo presente a posibilidade de que a validez delas poida ser posta en cuestión por outros actores. Ademais, é no discurso, onde, por medio da argumentación determínase o que é válido ou verdadeiro. É dicir, a verdade non é unha copia da ?realidade? á cal refírense os argumentos dos participantes no discurso, senón que é un resultado consensual sobre o cal non actúa ningunha influencia que o distorsione. Ese consenso lógrase cando se dan catro condiciones de validez aceptadas por todos os participantes: a) que o enunciado que fai un hablante sexa comprensible; b) que o hablante sexa fiable; c) que a acción pretendida sexa correcta por referencia a un contexto normativo vigente; e d) que a intención manifesta do hablante sexa, en efecto, a que el expresa. Desta forma Habermas e a súa Acción Comunicativa apoian e contribúen á filosofía analítica, enchéndoa de forza e valor.